Woordeloos het boek

Zelfstroming van stromen met ogen,
Waar een zingende boei weerklinkt.
Zelfstroming van stille woorden,
Met zwermen van zwijgende dromen.

*

De hemel gaat linksaf in schittering.
Het licht straalt in bovenbeminnelijking.
De heelalfeestelijke blikken in de ogen
van stille, heftige kinderen.
De lach met gedachten en handen
Kan hen die beminnen niet verhinderen.

Chlebnikov

vertaling: Willem G. Weststeijn

Anti-niets

Ich 
kann mich (doch nicht)
nicht in
nichts verwandeln.

*

Alle meine
Augen, singt mit
mir zusammen,
da ich blind bin.

uit: Oswald Egger, Die ganze Zeit (Suhrkamp 2010)

Niet genoeg

ZU WENIG

Man ist mit sich allein. Mit den anderen zusammen sind es die

meisten auch ohne sich. Aus beiden muss man heraus.

Ernst Bloch, uit: Spuren, Suhrkamp, 1969

NIET GENOEG

Je bent met jezelf alleen. Met de anderen samen zijn de meesten het ook zonder zichzelf.
Uit allebei moet je weg.

Vertaling: Erik de Smedt

Minisferen

Bij het geluid hoort een naam, een wezenskenmerk.

*

Iets is haalbaar door innig vermogen.

*

Het tamelijk kwetsbare ingefluisterde.

*

Het geluk is punt en komma, bijttaal zonder spraak.

*

Betrekkelijkheid is voornaam.

*

Wat wegwaait is niet goed bij zinnen.

*

Een bewustzijnsraket.

*

Een bemiddeling, een voorziening, een beletterde gril.

*

Het vermoeden laakt spier.

*

Bij het begin merk je op dat wat je je inprent ontsierd is door de maakbare inhoud.

DD

Liedje

Boulogne, december 2013


hier zit het zich uit

het liedje huilt

maakt men spraak of teelt men dromen

de vallende vaas in de hand

klem in de bloem

de rust is klein en moe

iets stampt zich fijn

zacht van zaad en onderkomen

smaak pakt zich samen

makers morren tussen hoe en boe

liefde smakt de daden toe

we horen bij de buit

Daniel

Lesen

"allen, die dit boek willen begrijpen, moeten het negen maal lezen." (mechtild von magdeburg). "lesen, immerzu lesen." (r.m. rilke) Geen poëzie is hermetisch. Die kwalificatie komt van lezers die zich uit vrees voor het vreemde, uit tijdgebrek of uit luiheid gesloten houden.

Hans Groenewegen (in blijven & verreizen)

Ce peu de bruits

'Pas une vraie pensée. Rien que des humeurs ; des variations d'humeur, de moins en moins cohérentes ; rien que des morceaux, des bribes de vie, des apparences de pensées, des fragments sauvés d'une débâcle ou l'aggravant. Des moments épars, des jours disjoints, des mots épars, pour avoir touché de la main une pierre plus froide que le froid.'

Philippe Jaccottet, Ce peu de bruits